Thursday, April 8, 2010

நான் ரசித்து படித்த விடயத்தை உங்கள் ரசனைக்கு விடுகிறேன்


பள்ளிக்கூட உயர்தர நாட்களிலதான் நான் அவளப் பாத்தன்.
பக்கத்தில இருந்த நண்பனிட்ட சொன்னன், ‘ மச்சான் இவ வடிவு தான??’
நண்பன் சொன்னான்,

’ ம்ம்ம்……வடிவாத்தான் இருக்கிறாள்’

பிறகு பஸ்ஸில அடிக்கடி ரெண்டு பேரும் சந்திச்சது சத்தியமா தற்செயல்தான், அதுக்கு என்ன அர்த்தம்?
இத நான் கேக்கேக்க நண்பன் சொன்னான்,

‘நான் கூட அந்த பஸ் கண்டக்டர அடிக்கடி பாக்கிறன். அதுக்கு என்ன மச்சான் அர்த்தம்?’

கொஞ்ச நாள் போக அவள் என்னப் பாத்துச் சிரிச்சாள். எண்ட முகத்தில லைட் எரிஞ்சதப் பாத்து நண்பன் சொன்னான்,

‘சீறும் பாம்பை நம்பு; சிரிக்கும் பெண்ணை நம்பாதே’

’எல்லாரும் அப்பிடி இல்ல மச்சான். கொஞ்சப் பேர வச்சு முடிவு பண்ணாத’ எண்டு நான் சொன்னதுக்கு நண்பன் சொன்னான்,

‘பச்சப் பிள்ள, பாவம்’

அவள்ட ஃப்ரெண்ட்ஸிட ஃப்ரெண்ட்ஸ ஃப்ரெண்ட் பிடிச்சு அவள்ட பேர் விசாரிக்கப் போகேக்க நண்பன் சொன்னான்,

’மச்சான், மத்ஸ் பயிற்சிப்புத்தகம் எழுதினவர் கணேசலிங்கம்’

ஒருமாதிரி அலைஞ்சு திரிஞ்சு அவள்ட கிளாஸ் டைம் டேபிள் எடுத்து அந்தக் கிளாஸுக்கு போய் அட்மிஷன் எடுக்கேக்க நண்பன் சொன்னான்’

‘கொஞ்சம் பாடத்தயும் கவனி மச்சான்’

கிளாஸ்ல வாத்தி படிப்பிக்கேக்க அவளுக்கு பக்கத்து வாங்கில இருந்து அவள நான் பாக்கேக்க நண்பன் சொன்னான்’

‘டேய், ப்ளக் போர்ட் முன்னால இருக்கு’

எழுதவே போறேல எண்டாலும் அவளிட்ட கதைக்கிறத்துக்காக நோட்ஸ் கொப்பி கேக்கப் போகேக்க நண்பன் சொன்னான்,

‘ வேலில போற ஓணான வேட்டிக்குள்ள விடாத’

வேண்டின கொப்பிக்குள்ள வேலையில்லாத வேலையா மினக்கெட்டுச் செஞ்ச ஐ லவ் யூ கார்ட்ட வச்சு கிளாஸ் முடியக் குடுக்கேக்க நண்பன்
சொன்னான்’

‘ஆப்பு வேண்ட அப்ளிகேஷனா????’

அடுத்தநாள் கிளாஸுக்கு எண்டுமில்லாத் திருநாளா அரைமணித்தியாலம் முன்னுக்கே போய் காத்திருக்கேக்க நண்பன் சொன்னான்,

‘அவள் எங்கட ஸ்கூலா இருந்தா நீ ஸ்கூலுக்கும் நேரத்தோட வருவாய்’

பத்துப் பதினஞ்சு நிமிஷத்தால வகுப்புக்கு வந்த அவள் நோட்ஸ் கொப்பியக் கொண்டு வந்து எண்ட வாங்கில வச்சிட்டு, ஓடிப்போய் முன்னுக்கு ஒரு வாங்கில இருந்து என்னத் திரும்பிப் பாத்த நேரம் நண்பன் சொன்னான்,

‘ஆப்பு அப்ரூவ்ட் மச்சான்’

அதுக்குப் பிறகு அடிக்கடி கிளாஸ்ல என்னயும் அவளயும் காணமுடியாம இருக்கேக்க நண்பன் சொன்னான்,

‘இன்னும் கொஞ்ச நாள்தான், எக்ஸாமுக்கு’

அவள்ட பேர்த்டேக்கு கிஃப்ட் வேண்ட காசு சேத்தன். அப்ப நண்பன் சொன்னான்,

‘நீ என்னும் பாஸ்பேப்பர் வேண்டேல’

அவளுக்குப் பிடிக்காத விஷயங்கள நான் தவிர்க்கத் தொடங்க நண்பன் சொன்னான்,

‘ அவளுக்கு படிப்பும் பிடிக்காதா????’

கொஞ்ச நாளில அடிக்கடி நானும் அவளும் ஃபோன்ல, நேரிலயெல்லாம் சண்ட பிடிக்க்கேக்க நண்பன் சொன்னான்,

‘ எத்தின நாள் இண்டையோட?? ’

சமதானம் பேச நண்பன வலுக்கட்டாயமா இழுத்துக்கொண்டு போகேக்க வழில ஒரு ரெஸ்டோரண்ட் வாசலில ஐஸ்க்றீமும் கையுமா அவளயும், அவளும் கையுமா இன்னொருத்தனயும் பாத்த நேரம் நண்பன் சொன்னான்,

‘ சனிப் பெயர்ச்சிடா, விட்டுத்தள்ளு’

கிட்டத்தட்ட ஒரு மாசமா முகம் பாக்கிற கண்ணாடியே அழுகிற அளவுக்கு வயக்கெட்டுத் திரியேக்க நண்பன் அடிக்கடி சொன்னான்,

‘ இன்னும் நாலு மாசம் இருக்கு, உன்னால முடியும், வா சேந்து படிப்பம், கொஞ்சம் ஃப்ரெஷ்ஷா இருந்தா இன்னும் நல்லா படிக்கலாம், முதல்ல அந்த தாடிய எடு ’

நண்பன் புண்ணியத்தில கடைசி எக்ஸாமயும் நல்லபடியா எழுதி முடிச்சிட்டு போறவழியில ஒரு ஓட்டோ அவளயும் இன்னொரு இன்னொருத்தனயும் கூட்டிக்கொண்டு போறதப் பாக்கேக்க நண்பன் சொன்னான்,

‘ இதெல்லாம் ஒரு பிழப்பு ’

ஒரு வழியா போர்டர்ல கம்பஸுக்கு செலெக்ட் ஆகி முதல் நாள் உள்ள போகேக்க தாண்டிப்போன பெட்டையப் பற்றி பக்கத்தில இருந்த நண்பனிட்ட சொன்னன், ‘ மச்சான் இவ வடிவு தான??’

நண்பன் சொன்னான்,

‘மறுபடியும் முதல்ல இருந்தா??????????????????’

No comments:

Post a Comment